Mijn blog over sport kruimels op tafel

koffiekoeken de koers het leven een lekke band

mail mij!contact

31 oktober 2014

Kassa 4

Ze was er weer, deze ochtend.

Elke keer als ik de supermarkt binnenstap, kijk ik eerst even.

Ik kijk of zij er is. Vaak is dat niet het geval. Ze werkt parttime, heb ik al een tijdje geleden beslist. Maar vandaag is ze er. Ze heeft weer kassa 4. Zouden ze een vaste kassa hebben, daar in de supermarkt? Misschien vraag ik het ooit eens. Ik kijk even in haar richting, ze heeft weer een sjaaltje om haar hals. Dat doet ze altijd. Vindt ze mooi, dat kan niet anders.

Het wordt gezellig winkelen, vandaag. Ik koop speltbrood, rijstpap, melk, koekjes en - vooruit, het ziet er allemaal zo lekker uit - marsepein, vermomd als aardappeltjes. Ik loop langs de rekken, neem water en frisdrank en de krant.

Aan kassa 3 staat een man met een belegd broodje. En een cola.

Maar ik twijfel niet.

Ik schuif aan in de rij van kassa 4. Ik wacht geduldig, lees al in de krant.

En dan mag ik.

En daar is haar lach. Ze lacht mooi, de mevrouw aan kassa 4. Weer babbelt ze vrolijk. "Lekker, hé, die aardappeltjes", zegt ze. "Heb ik ook zo graag." Ze werkt snel. Het gaat vooruit. "En ziezo, nog de rijstpap", zegt ze. "Doe je er ook bruine suiker op?" "Ik ook." Ze kijkt me aan. "Ja", antwoord ik. En we praten over pudding en pannenkoeken en wafels.

Haar sjaaltje is vol kleur, maar mooi. Vorige keer was het donker. Maar ook mooi. Ze houdt van Joe Dassin. Denk ik. Ze houdt van AA Gent. Denk ik. Ze houdt van Spanje. Denk ik. Ze houdt van strakke brillen. Dat zie ik. Ze heeft er zelf een heel mooie.

Ze houdt van mensen, de mevrouw van kassa 4.

Ik vind haar fijn.

 

Terug naar overzicht