Mijn blog over sport kruimels op tafel
koffiekoeken de koers het leven een lekke band
Ik geef het toe: ik weet (te) weinig van app's, technologie, muisklikken, clouds en de digitale snelweg.
Maar dinsdag heb ik het wel gevolgd, wat Tim Cook van Apple allemaal te vertellen had. In real time zaten in 'De Wereld Draait Door', dat prachtige programma op de Nederlandse televisie, twee jonge gasten - twintig jaar? veel ouder waren ze niet - enthousiast en in beate bewondering uitleg te geven. Ja, ze waren al uitgenodigd in Cupertino, op de hoofdzetel van Apple. En neen, ze wisten niet of ze op het aanbod zouden ingaan om er te gaan werken. Maar ach, alles kon nog. Ze waren jong en ze hadden tijd. Zoveel branie hadden ze dus.
En dan kwam het alsnog: 'One more thing'...
Wie Apple volgt, weet het: het beste moet nog komen. Het waren de - nu heiligverklaarde - woorden van Steve Jobs. Terloops bijna vertelde hij, helemaal op het einde van zijn keynote speech - zo heet dat - wat er nieuw was: de iPhone, de iPad. Zulke dingen, gewoon achteloos meegedeeld.
'One more thing': het doet me denken aan E.
E. was een schitterende leraar, altijd in (wat ouderwets) pak met das. Vijftig minuten lang gaf hij Latijnse en Griekse teksten. Wij probeerden te vertalen. Dat lukte eigenlijk nooit echt goed. Het was zwoegen, elke dag opnieuw. Maar om een of andere reden deden we het met z'n zessen toch graag.
En dan ging de bel. En kwamen de woorden van E. We wisten wat er ging komen: "En nog dit", zei hij. We wisten dat de lessen bij E. altijd 55 minuten duurden.
Maar in die extra vijf minuten gaf hij ons altijd nét dat tikkeltje extra mee. Nog een laatste twist aan een zin, een levenswijsheid.
One more thing: hoe zou het eigenlijk nog zijn met E.?